1. ದುಷ್ಕೃತಿ

    ♪ duṣkřti
      noun
    1. = ದುಷ್ಕೃತ.

  2. ದುಷ್ಕೀರಿತಿ

    ♪ duṣkīriti
      noun
    1. = ದುಷ್ಕೀರ್ತಿ.

  3. ದುಷ್ಕೀರ್ತಿ

    ♪ duṣkīrti
      noun
    1. ill-reputation; public reproach; infamy.

  4. ದುಷ್ಕೃತ

    ♪ duṣkřta
      noun
    1. = ದುಷ್ಕರ್ಮ -1.
    2. a sinful or wicked man; a miscreant.